Epilepsie bij de hond.

Epilepsie of vallende ziekte is een aandoening van de hersenen die er toe leidt dat de patiënt tijdelijk de controle over een deel van zijn lichaamsfuncties verliest helaas. Bekend zijn de toevallen waarbij de hond omvalt, hevige spierkrampen krijgt, schuimbekt en urine of ontlasting laat lopen. Er zijn echter ook mildere vormen van epilepsie.

Oorzaken

Zoals gezegd wordt epilepsie veroorzaakt door een storing in de functie van de hersencellen. De oorzaak van deze storing kan gelegen zijn in de hersencellen zelf, maar ook allerlei ziekten elders in het lichaam kunnen epilepsie veroorzaken. In enkele gevallen kunnen de problemen zelfs ontstaan door een gedragsafwijking, bijvoorbeeld een hond die heel erg bang is. In veruit de meeste gevallen is er echter geen duidelijke andere afwijking te vinden en is er sprake van een kortdurende, tijdelijke ontregeling van de hersenfunctie. We spreken dan van primaire epilepsie.

Voorkomen

Epilepsie komt regelmatig voor bij honden. Sommige rassen zijn duidelijk gevoeliger dan andere ( voorbeelden zijn Poedels, Welsh Springer Spaniels en Duitse Staanders ), maar het kan bij ieder ras voorkomen. Echte ( primaire ) epilepsie komt zelden voor bij jonge honden jonger dan acht maanden. Meestal openbaart de ziekte zich tussen het eerste en derde levensjaar. Bij ouder dieren is er vaak een andere oorzaak. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld hersenbloedingen of gezwellen.

Diagnose

Voor een Dierenarts is het niet eenvoudig om vast te stellen of een dier epilepsie heeft. De toevallen duren zo kort dat de patiënt bijna altijd al weer uit de aanval is bijgekomen bij binnenkomst in de kliniek. Het verhaal van de eigenaar is daarom van groot belang. Ze willen graag weten hoe oud het dier is, hoe vaak de aanvallen optreden, hoelang ze duren, of er ook andere klachten zijn enzovoorts. Een probleem hierbij is dat de aanvallen meestal komen als het dier in rust is, dus vaak s’nachts. Het is daarom goed mogelijk dat een dier al meerdere aanvallen gehad heeft voordat de baas het opvalt. Uw huisdier wordt altijd uitgebreid onderzocht. Eventueel kan beslist worden tot aanvullend onderzoek. Dit kan bestaan uit bloedonderzoek, röntgenfoto’s, hartfilmpje en gedragsonderzoek.

Behandeling

Aangezien de aanvallen kort duren en vanzelf verdwijnen is het altijd nodig om een epilepsie patiënt te behandelen. Een vuistregel is: als het dier niet vaker dan eens per zes weken een toeval heeft en deze toevallen mild van aard zijn dan is behandeling niet noodzakelijk. Komen de toevallen vaker of kort achter elkaar of heeft de patiënt zware toevallen, die langer dan 10 minuten duren, dan is het raadzaam contact op te nemen met de dierenarts.

De volgende punten zijn handig om te weten

Als uw hond een toeval heeft raak dan niet in paniek. Rust is ook voor de hond het allerbeste dus geen fel licht of harde geluiden. We weten dat mensen niets weten van de epilepsie aanvallen die ze door maken. We kunnen er dus van uit gaan dat uw hond er niets van merkt. Wel valt het sommige mensen op dat de hond zich voor een aanval anders gedraagt. Probeer nooit de tong uit de mond te trekken en voorkom dat uw hond zich kan verwonden aan meubilair of doordat hij of zij ergens af valt. Hou indien van toepassing ook de andere honden uit zijn buurt wanneer hij of zij een aanval heeft. Er zijn een aantal soorten medicijnen die gebruikt worden bij epilepsie, waarvan fenobarbital de belangrijkste is. Bijwerkingen zijn slaperigheid, veel drinken en plassen maar in uitzonderlijke gevallen kan soms leverbeschadiging optreden. Bij honden die niet reageren op de fenobarbital kunnen er sinds kort andere medicijnen worden gebruikt.

Voor elke behandeling geldt dat veranderingen in dosering en medicijn het best onder directe begeleiding van een dierenarts kan plaatsvinden. Bij twijfel over de juiste dosering kan deze door middel van een bloedonderzoek worden vastgesteld.

Erfelijkheid

Primaire epilepsie is een aangeboren en waarschijnlijk erfelijk gebrek. Het is dus verstandig om niet te fokken met dieren die er aan lijden.

Samenvatting

Heeft uw huisdier toevallen dan kan dit epilepsie zijn, maar dit hoeft niet. Raak niet in paniek en neem contact op met uw dierenarts. Overleg met hem/haar of het nodig is nader onderzoek te doen en een behandeling in te stellen. Dieren met epilepsie kunnen hier heel oud mee worden. Epilepsie veroorzaakt maar uiterst zelden gedragsafwijkingen bij uw dier. Het is een aandoening waar zowel hond als baas mee kunnen leren leven.